Анализа на Костов: Радар и под радарот – 250 дена прес-клипинг и аудио-видео мониторинг (ПЕТТИ ДЕЛ)

Пред повеќе години Ноам Чомски одважно обзнани: “Имате јасен избор дали ќе работите за човештвото, народот, или за задоволување на сопствените материјални интереси и нечии профитерски интереси“. Јас денес ќе ви ги скенирам овие вториве – интересџиите и профитерите во македонскиот медиумски простор. Како домашните, така и „иностраните“.

За почеток една констатација: Дефинитивно, новинарството е шејтанска работа пар екселанс. Што и да премолчиш, што и да скриеш, што и да наместиш, како новинар, медиум, уредник или редакција, а моралот и етиката тоа не го дозволувале, сето тоа кад-тад излегува на површина, со сета своја грдотија и мизерија. Еве го и примерот како потврда: И така Александар Чомовски, со закаснување од само 7-8 години, во лице му го плесна на Боби Христовски следното: “…Ти, Жана и Сања Васиќ решивте да продадите дел од Топ тема на Американците. Се измести општиот ракурс на дебатите и тоа стана една…“. Христовски изненаден и збунет реагираше во стилот  “Добро, сега тоа не е, не е, добар израз…“, и ете ти вирална новинарска информација во македонскиот јавен простор.

Како сега јас да се воздржам и јавно да не ги поставам следните прашања: Што се случуваше со “четвртата власт“ во Македонија додека беше на респираторот(“финансиска инфузија“) на УСАИД? Дали, тоа и такво новинарство, барем малку беше “шесто сетило“ за откривање на вистината и пренесување на веродостојни вести и точни информации? Тоа не знам, треба во отворена дебата да дебатираме, ама со сигурност знам, како и од кои причини три-четирите новинарски доајени од продадената емисија, зошто цртаа мети на јавни личности, граѓански активисти и политичари и им извршуваа медиумски и јавни атентати, игнонирајќи ги новинарските принципи “да се слушне и другата страна“ и  “Шест прашања – кој, што, кога, каде, зошто и како“? А за основните правни принципи habeas corpus и презумпција на невиност и да не зборуваме:

Е драги мои новинари, тоа брзо, ефтино и со леснотија манипулирање, испадна само многу врева –  галама, многу голема. Лажни вести и сензационализам, еднакво на ГОЛЕМО НИШТО. Срам да ви е! Ја испоганивте новинарската професија, која е пред се чесна и морална. За да не бидам тенденциозен, истото ова важи и за Чом-Кабрамов дивизијата упослена (читај платена) и активирана од Боки тредичи и неговата/нивната кобајаги телевизија. За нив, никој ништо не мораше да открива. Тие, сите до еден, божем доајени, легенди и бардови, сами се открија и разобличија, сакајќи да бидат плагијат-инсајдери, ама и оригинал рекетари на бизнисмени. Така и им треба, кога се водеа од Сашоордановска доктрина и филозофија, конкретизирана преку Борјанјовановска пракса на обезбедување финансии за медиумски проекти. Абе, убаво рекол Ото фон Бизмарк “Секој во Германија не знае како се прават колбаси и политика“, на што јас би додал: Со неподнослива леснотија некои новинарски креатури проповедаат морал во македонскиот етер, ами ги издава нивниот новинарски непрофесионализам и етиката што им отсуствува, кога од проповед преминуваат на конкретно новинарско работење(читај новинарски зделки).

Скршените огледала на македонското новинарство

Тука со право го поставувам круцијалното прашање: Дали медиумите во Македонија се козметичари на стварноста или нејзино огледало? Добро, ете, со закаснување (иако имавме и индиции и основани сомневања, барем јас сум пишувал за “скапо продадените“) разбравме, поточно се уверивме кој бил луткарот што ги движел и насочувал македонските медиумски Гранд гињол кукли. Ве молам покажете ми барем една редакција (од тие де, кои кобајаги не истакнале бело знаме и ете се снашле – едни шитнале концепт на емисија, други уредувачка политика, трети својот новинарски образ) во која јадрото го сочинуваат  магистранти, доктори на науки, специјализанти и интелектуалци од висок профил, кои чесно ја извршуваат новинарската професија. Нема! Јас такви барам, ама не наоѓам. Таму кормилото на продаденото ни новинарство го држеа и уште го држат “брзо стекнати “ академци и нивни синови и ќерки, кои самите себе се промовираа (т) во новинарски бардови.

Ајде, ве молам дајте ми барем еден нивни новинарски артикл, во кој обработувајќи ја предметната тема користат докажани аналитички матрици создадени од Фром, Фројд, Хесе, Јунг, Сјоран, или од било кој друг докажан аналитички ум. Нема, такво нешто, не барајте попусто. Зошто нема? Затоа што тие новинари, во тие редакции, комплетно ја имаат проголтано самофалбаџиската нарација од недокваканите политичари (не сите, не сите) кои за себе размислуваат дека се државотворни, државоспасителни фактори, па како што “жабата го видека коњот и ја дигнала ногата за потковување“, така и тие наместо да информираат и прават вести, целосно се дистанцирани од сопствената медиумска мисија и новинарска задача – да известуваат, информираат и да ми служат на граѓаните. За воља на вистината, тие граѓаните и јавниот интерес не ги вадат од уста, ама сите гледаме легитимитет немаат, кредибилитет ич, ама затоа полни џебови од Боки тредичи, УСАИД, грчки преметари (на военото разузнавање) или бугарски неранимајковци, од мафијашко-бизнисменски сурат, пројавени како дипломати или тајно протерани разузнавачи на Радев (за деталите обратете се кај поранешниот премиер Ковачевски, и прашајте го кој на денот на усвојување на т.н. “Француски предлог“ или “Француска рамка“ е фатен во вршење нердозволена дејност против државните и национални интереси на Македонија). Ете така, додека новинарската архи-дружина уживала во благодетите од “американските рози“, народот македонски газеше по трња и се почесто пребаруваше по контејнерите.

За крај, секој треба да знае дека на новинарите единствено и најјако оружје им е напишаниот или искажаниот збор, ама само ако се вистинити. Уф, за малку ќе заборавев: Скршеното огледало носи несреќа.

Сотир Костов

 П.С.

Го завршив овој дел од анализата, и види чудо: на ТВ Канал5, во Само интервју Сашо Ордановски ги обзнанува најновите негови доктрини за актуелната геополитика (и геостратегија), и откако од УСАИД му ја секна толку милата му инфузија, тресе небулози за Трамп, сите негови луѓе, и разбира се и за нашата актуелна (за него никаква, неспособна) власт, а за Русија и Путин и да не зборуваме. Ќе биде интересно во следното мое продолжение.

Оваа анализа го изразува личното мислење на авторот и може да не се совпаѓа со редакцискиот став на курир.мк во целина